Adaptacja

Nowo przybyłym dzieciom proponujemy zajęcia adaptacyjne. W czasie adaptacji dążymy, by dziecko zostawało bez opieki rodzica coraz dłużej. W miarę możliwości do adaptacji podchodzimy w sposób indywidualny. Podczas zajęć adaptacyjnych realizujemy zajęcia z dziećmi według autorskich scenariuszy mających na uwadze wiek i możliwości każdego dziecka.

PORADY ADAPTACYJNE – ADAPTACJA DZIECI DO PRZEDSZKOLA

Nie zawsze zdajemy sobie sprawę z tego, jak ważne i znaczące są pierwsze lata życia dziecka dla jego późniejszego rozwoju. Prawidłowe i fachowe kierowanie dzieckiem pozwala na odpowiednią stymulację jego rozwoju. Takiej właśnie fachowości i wspierania w trudnym procesie dydaktyczno-wychowawczym oczekują rodzice. Pierwszą taką placówką wspierającą rodziców jest przedszkole.

Adaptacja to przystosowanie do nowego środowiska, do nowych sytuacji, nowych warunków. Dla dziecka takim środowiskiem jest przedszkole, w którym zdobywa ono swoje pierwsze doświadczenia społeczne. Niezmiernie ważną rzeczą jest, aby doświadczenia te przebiegały w atmosferze spokoju, zrozumienia i poczucia bezpieczeństwa.

Wyniki badań naukowych wskazują, iż jedną z przyczyn problemów adaptacyjnych dzieci jest brak współpracy między rodziną a przedszkolem. Przedszkole pojmowane jest jako środowisko edukacyjne, które stymuluje możliwości rozwojowe dziecka, wspomaga jego rozwój indywidualny i tworzy korzystne warunki dla jego wszechstronnego rozwoju. Jednakże przedszkole może spełnić te wszystkie warunki tylko wtedy, gdy współdziała z rodziną. Ta współpraca wymaga więc wzajemnej korelacji i zaangażowania obu stron. Rozpoczęcie przez dziecko edukacji przedszkolnej to bardzo ważny, znaczący i przełomowy moment w życiu każdego dziecka, ponieważ wiąże się on niejednokrotnie z radykalną zmianą jego trybu życia. W tym okresie dziecko uczy się nowej dla siebie roli – roli przedszkolaka. Dzieci wstępujące do przedszkola różnią się miedzy sobą poziomem zdolności przystosowawczych. Część dzieci przystosowuje się dość szybko, u innych okres adaptacji trwa bardzo długo, są też takie dzieci które nigdy nie adaptują się do warunków przedszkolnych. Proces aklimatyzacji zależy również od fazy rozwojowej dziecka oraz stopnia jego indywidualnych zdolności adaptacyjnych.

Wiek przedszkolny to okres osiągania kolejnego stadium dojrzałości fizjologicznej organizmu i rozwoju intelektualnego, budowania podstawowych struktur osobowości, to wiek uczenia się, zdobywania doświadczeń społecznych dziecka, w tym i przystosowujących do życia w grupie. Przyglądanie się właściwościom rozwojowym dziecka uświadamia nam, jak wiele trudności wynika już tylko z samego procesu rozwojowego, z którym musi ono przecież poradzić sobie podczas adaptacji. Przebieg procesu adaptacji zależy zawsze od ogólnego poziomu rozwoju psychoruchowego dziecka. Poważne trudności, jakie napotykają dzieci w procesie adaptacji do nowego środowiska jakim jest przedszkole, wiążą się na ogół z zagrożeniem poczucia bezpieczeństwa. Zagrożeniu temu zwykle towarzyszy lęk, niepokój przed samotnością, brak oparcia w osobach bliskich, przytłaczająca ilość nowych bodźców, niemożność sprostania trudnym sytuacjom. Adaptacja w przedszkolu jest więc źródłem wielu stresów zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców.

Dziecko przychodząc po raz pierwszy do przedszkola, pomimo spotkania tu życzliwych mu osób odczuwa nadal silną więź emocjonalną z mamą i innymi domownikami. Nowa sytuacja staje się więc niezwykle trudna dla dziecka, gdyż po trzyletnim pobycie z mamą przychodzi moment, gdy nagle musi się z nią rozstać. Musi rozstać się z osobą, która była dla niego ostoją bezpieczeństwa, była w każdej potrzebie i na każde zawołanie. Ta nowa sytuacja, nowe warunki, nowe otoczenia budzą w dziecku niepokój, niepewność, a nawet strach. Malucha przeraża płacz innych dzieci, hałas, śmiech, głośne rozmowy. Potrzebne są mu więc pewne doświadczenia wyniesione podczas pobytu w grupie i czas, aby w pełni zaakceptować nową rzeczywistość i do niej się odpowiednio przystosować.

Opierając się na dorobku fachowej literatury z zakresu adaptacji można stwierdzić, iż dziecko musi zaakceptować i przystosować się do:

nauczycieli i innych pracowników przedszkola,
przebywania w dużej grupie dzieci,
zupełnie nowego trybu życia,
unormowanego rozkładu dnia,
wymagań stawianych przez wychowawców w zakresie czynności samoobsługowych i wymagań związanych ze sposobem korzystania z zabawek i urządzeń będących do dyspozycji dziecka,
innej niż w rodzinie pozycji społecznej.

Co robić, aby dzieci z uśmiechem przychodziły do przedszkola i czuły się tu bezpiecznie? Należy stworzyć dzieciom takie warunki, które uwzględniałyby ich wrażliwość, dobro społeczne oraz potrzeby zarówno przedszkola, jak i rodziców dziecka.

A oto kilka rad dla rodziców, które pomogą zminimalizować negatywne skutki adaptacji dzieci do przedszkola:

nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź;
nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu; jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić;
nie obiecuj: jeśli pójdziesz do przedszkola to coś dostaniesz; kiedy będziesz odbierać dziecko możesz dać mu maleńki prezent, ale nie może to być forma przekupywania;
kontroluj się, co mówisz. Zamiast: już możemy wracać do domu, powiedz: teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk;
nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres;
jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata, rozstania z tatą są mniej bolesne;
pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze z uśmiechem!

Adaptacja

Prywatne Przedszkole Bajkowa Kraina

Oddzial terapeutyczny